-
1 ślub
ślub m (-u; -y) Trauung f;ślub cywilny standesamtliche Trauung f;ślub kościelny kirchliche Trauung f;brać ślub heiraten, sich trauen lassen; -
2 ślub
\ślub kościelny/cywilny kirchliche/standesamtliche Trauungbrać \ślub heiratenudzielać \ślubu trauen2) rel\śluby zakonne Ordensgelübde nt -
3 Trauung
Trau ung <-, -en> fślub m, zawarcie nt małżeństwastandesamtliche/kirchliche \Trauung ślub cywilny/kościelny
См. также в других словарях:
kościelny — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, kościelnyni, {{/stl 8}}{{stl 7}}od rz. kościół w zn. 1.: Wieża kościelna. Dzwony kościelne; w zn. 2.: Ślub kościelny. Przepisy kościelne.{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}biedny jak mysz kościelna… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kościelny — kościelnyni przym. od kościół a) w zn. 1: Dzwon, zegar kościelny. Pieśń, wieża kościelna. Sprzęty, szaty kościelne. ∆ przestarz. Wieś kościelna «wieś, w której znajduje się kościół, zwykle parafialny» ◊ Biedny, ubogi jak mysz kościelna «bardzo… … Słownik języka polskiego
ślub — m IV, D. u, Ms. ślubbie; lm M. y 1. «zawarcie związku małżeńskiego przed urzędnikiem stanu cywilnego lub przed duchownym danego obrządku» Ślub cywilny. Ślub kościelny. Uroczysty ślub. Akt, metryka ślubu. Świadek ślubu. Termin, rocznica ślubu … Słownik języka polskiego
